Θα βρεθούμε ξανά… (24/8/2023)

Το Φεστιβάλ Πάου 2023 με τον τίτλο «Μέρες Κιθάρας Νότης Μαυρουδής», ολοκληρώθηκε μέσα σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (Παλαιά Μονή Πάου/ Αργαλαστή Πηλίου) στις 24 Αυγούστου, με την εκδήλωση:

Θα βρεθούμε ξανά …στα τραγούδια του Νότη Μαυρουδή.

Tην εκδήλωση χαιρέτησε ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κύριος Χαράλαμπος Μπιλλίνης.

Στο μουσικό αφιέρωμα συμμετείχαν οι τραγουδίστριες Νένα Βενετσάνου και Μαρία Θωίδου, ο κιθαριστής Γιώργος Τοσικιάν και τα Μουσικά Σύνολα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Συγκίνηση προκάλεσε στο φιλόμουσο κοινό, η επίτιμη καλεσμένη, Βάσω Μαυρουδή, σύντροφος του Νότη Μαυρουδή,  μέσα από μια κατάθεση ψυχής για τον σπουδαίο μουσικό και άνθρωπο, θίγοντας πολύτιμες αξίες και ερωτήματα.

Αναφορά στον Νότη

Συγχωρήστε μου τη συγκίνηση, αλλά ζούμε δυστυχώς μαύρες μέρες. Κι όχι μόνο γιατί καίγεται η χώρα! Κι όχι μόνο γιατί καταστρέφεται το φυτικό και ζωικό της βασίλειο. Κι όχι μόνο γιατί καίγονται Άνθρωποι!

Ζούμε μαύρες μέρες γιατί τα φίδια τής ξενοφοβίας, της μισαλλοδοξίας, τού μίσους για τον Άλλον, τον σε εισαγωγικά…διαφορετικό, μάς έχουν όχι απλά ζώσει, αλλά ξαναμπήκαν και πάλι στον-κατά τα άλλα- Ναό της Δημοκρατίας, τη Βουλή μας!

Ο Νότης δεν ξέχασε ποτέ την προσφυγική του καταγωγή από Πόντιους γονείς. Δεν ξέχασε ποτέ την ιδιότητα του μετανάστη όταν έφυγε από τη χώρα μας, για την Ιταλία. Παράτυπος μετανάστης μάλιστα κι αυτός. Δεν ξέχασε ποτέ ότι, αν και ξένος στην Ιταλία, υπήρξαν φωτισμένοι και καλοί άνθρωποι που τον στήριξαν εκείνα τα δύσκολα χρόνια. Δεν το ξέχασε, γιατί βίωσε ακόμα μια μεγάλη αλήθεια τής ζωής! Η ανθρωπιά, όπως και η γνώση, είναι μια σκυτάλη. Στην δίνει κάποιος και εσύ πρέπει να την παραδώσεις στον επόμενο, στους επόμενους. Διαφορετικά οι χυμοί τής ψυχής και του νου σου στεγνώνουν. Σε σαπίζουν, σε νεκρώνουν πριν από τον βιολογικό σου θάνατο. Ο Νότης υπήρξε ένας γλυκός και γενναιόδωρος άνθρωπος. Χάρισε απλόχερα την ανθρωπιά και τις γνώσεις του. Δεν σταμάτησε ποτέ να είναι ένας ευαίσθητος και χρήσιμος πολίτης. Μέσα από τη μουσική του, μέσα από τη διδασκαλία του, μέσα από τον λόγο του, η προσφορά του υπήρξε ανεκτίμητη και συνεχής.

Ο Μ. Χατζιδάκις τον είχε χαρακτηρίσει «σοβαρό και λεπτολόγο». Όντως είχε αυτά τα χαρακτηριστικά και μέσα στον χρόνο έγινε ακόμα βαθύτερος άνθρωπος. Εάν η μουσική του υπήρξε- για να δανειστώ τον Οδυσσέα Ελύτη-«Ευγενικιά περήφανη μελαγχολία», ο άνθρωπος Νότης, χωρίς να χάνει αυτές τις ιδιότητες που είχε και στον χαρακτήρα του, γνώριζε πως όλοι καταγόμαστε από το ίδιο πρωταρχικό κύτταρο της ζωής. Πως όλοι αποτελούμε ένα σύνολο. Ίσως και γι’ αυτό έφτιαξε μια οικογένεια που δεν αρκέστηκε στο κλειστό μοντέλο γονείς-παιδιά-εγγόνια, αλλά δημιουργήσαμε μαζί μιαν ευρύτερη οικογένεια που την αποτέλεσαν φίλοι, μαθητές και όποιος είχε την ανάγκη μας.

Ο Νότης, ό,τι κατάφερε το κατάφερε με την επιμονή, τη δουλειά, την αφιέρωση σε ό,τι πίστευε. Δεν πούλησε τις ιδέες του, δεν μπήκε στο star system, δεν ασχολήθηκε με το life style… Θα μπορούσα να σας αφηγηθώ δεκάδες γεγονότα που στηρίζουν τα όσα σάς είπα μέχρι τώρα. Δεν θα το κάνω…

Θα σας αφήσω με ένα ερώτημα: Τί είναι πατρίδα για σας; Για μένα είναι ο χώρος όπου συμβαίνουν εμπειρίες και γεννιούνται συναισθήματα και αναμνήσεις. Ο χώρος αυτός δεν είναι κάμποι και βουνά. Είναι μια σχέση, είναι άνθρωποι με τους οποίους δεν έχουμε δεσμούς αίματος αλλά δεσμούς Επιλογής. Η δική μου Πατρίδα είναι ο Νότης!  Και ευτυχώς που υπάρχει ο υπαρξιακός λώρος τής μνήμης, ο οποίος συνεχίζει να με συνδέει μαζί του, γιατί διαφορετικά θα ένιωθα τελείως Εξόριστη!

Σας ευχαριστώ
Βάσω Μαυρουδή

Υ.Γ. Διαβάστηκε στις 24 Αυγούστου